ΔΙΑΣΗΜΟΙ ΦΙΛΟΙ ΤΟΥ ΡΑΓΚΜΠΥ / FAMOUS RUGBERS: Ρίτσαρντ Μπάρτον / Richard Burton

Ρίτσαρντ Μπάρτον: Από το Planet-Rugby.com: «Το ράγκμπυ είναι ένα υπέροχο σόου: χορός, όπερα και ξαφνικά το αίμα ενός σκοτωμού» είπε ο διάσημος ηθοποιός. Ο Μπάρτον γεννήθηκε το 1925 στο Ουαλικό χωριό των «μανιακών» του ράγκμπυ Ποντρυντίφεν και συνέχισε να παίζει το περιστασιακό του παιχνίδι ακόμα και κατά τη διάρκεια της διεθνούς του καριέρας. Κέρδισε διακρίσεις ως flanker στο σχολείο, το Πανεπιστήμιο και τα χρόνια του στην Πολεμική Αεροπορία. Ο Μπάρτον αναφέρεται επίσης στη βιογραφία του σπουδαίου Ουαλού Μπλέντιν Γουίλιαμς, ο οποίος είχε παίξει εναντίον του Μπάρτον. Ο ηθοποιός σε ένα κείμενο αναμνήσεών του, υμνεί τον έρωτά του για την οβάλ μπάλα και αναπολεί το τελευταίο παιχνίδι ράγκμπυ που έπαιξε ποτέ, πριν οι χρηματοδότες του στο Χόλυγουντ, του απαγορεύσουν να ξαναπαίξει. Γράφει για ένα παιχνίδι εναντίον ενός σχεδόν άγνωστου χωριού που οι παίκτες ήταν αποκλειστικά ανθρακωρύχοι….. «ήταν αυτό το είδος ομάδας εκεί, από αυτές που αφήνεις τα πράγματά σου δίπλα στη γραμμή, μήπως και νικήσεις και χρειαστεί να τρέξεις για να σώσεις τη ζωή σου». Παρά το ότι οι συμπαίκτες του έκρυβαν την ιδιότητά του, με το που μπήκε στο γήπεδο, κάποιος αντίπαλος ρώτησε: «ποιος είναι ο βρωμοαστέρας του σινεμά εδώ»; Για τα επόμενα 80 λεπτά, ήταν ο πιο μαρκαρισμένος παίκτς, όπου κυριολεκτικά τον «τσάκισαν». Μια φορά όμως κατάφερε να τους ταπεινώσει αφήνοντάς όλους πίσω και σκοράροντας ένα τράι. Αφού κρέμασε τα παπούτσια του στα 28, ο Μπάρτον διατήρησε το πάθος του ως θεατής και μέχρι τον θάνατό του το 1984 ήταν θαμώνας της λέσχης των London Welsh στο Richmond-upon-Thames όπου έπαιζε «γεμάτο ρόλο» στις μετά το ματς εκδηλώσεις. Richard Burton: From Planet-Rugby.com: "Rugby is a wonderful show: dance, opera and, suddenly, the blood of a killing," said the actor Richard Burton, the famous star of such films as Where Eagles Dare, The Robe and Who's Afraid of Virginia Woolf. Burton was born in 1925 in the rugby-mad Welsh village of Pontrhydyfen and continued to play the occasional match while his international acting career and high-profile romance with Elizabeth Taylor was making him globally famous. Winning representative honours during his school, University and RAF years as a flanker, Burton is mentioned in the biography of Welsh great Bleddyn Williams, who, having played against the actor, reckoned he may have gone on to a full Wales cap had it not been for the lure of Hollywood. Burton himself, in his classic memoir "A Welcome in the Valleys," muses on his love affair with the oval ball and recounts the last game of rugby he ever played, before his Hollywood paymasters banned him from ever donning the boots again. "It was played against a village," wrote Burton, "Whose name is known only to its inhabitants and crippled masochists drooling quietly in kitchen corners, a mining village with all the natural beauty of the moon, and just as welcoming, with a team composed almost entirely of colliers. This was the kind of team where, toward the end of the match, you kept your bus ticking over near the touchline in case you won and had to run for your life." Despite his team-mates being sworn to secrecy over the identity of their guest player and the actor sporting a scrum-cap to disguise his well-known features, Burton's cover was blown as he walked out onto the pitch and heard an opponent ask: "Where's the bloody film star here?" For the next 80 minutes, Burton was a marked man as the opposition tried to make an impression on the 5ft 10 inch forward. "From then on I was elbowed, gouged, dug, planted, raked, hoed, kicked a great deal, sandwiched and once humiliatingly taken from behind with nobody in front of me when I had nothing to do but run fifteen yards to score. "I was playing Hamlet at that time at the Old Vic but for the next few performances after that match I was compelled to play him as if he were Richard the Third." After hanging up his boots at the age of 28, Burton maintained his passion for the game as a spectator right up until his death in 1984 and was a regular visitor to the London Welsh clubhouse in Richmond-upon-Thames, where he played a full role in the after-match festivities."